Մի անգամ, մեր տում հյուր եկավ մի աղջիկ իր մոր հետ, ես շատ զարմացա, քանի որ, ես երբեք չեմ տեսել այդ աղջկան, և կնոջը: Իմ մայրիկը ծանոթացրեց ինձ աղջկա հետ: Նրա անունը Անիտա էր, արդեն մի քանի րոպեյից ես հասկացա, որ նա շատ ան խիղճ աղջիկ էր: Ես ունեի մի շնիկ, ես ծանոթացրեցի Անիտային նրա հետ, ես ասացի.
-Ես ձեզ կթողնեմ մի քանի րոպեյով:
Այդ պահին ես նկատեցի, որ նր աչքերը բառացի վառվում էին: Երբ ես գնացի նա սկսեց շատ վատ վարվել իմ շան հետ, ես մտա սենյան և տեսա, թե ինչ վատե է նա վարվում իմ շատ հետ: Ես ասացի.
-Կրծես, թե դու խիղճ չունես, որ այսպես վատ ես վարվում քո պես շնչող էակի հետ:
Նա ասաց.
-Այո, ես խիղճ չունեմ, իսկ ինչի՞ համար է պետք այդ խիղճը:
-Խիղճը շատ կարևոր հատկություն է մարդու մեջ, և եթե դու խիղճ չունես դու մարդ չես կարող համարվել:
Մարիա Սահակյան
<<Մխիթար Սեբաստացի>> կրթահամալիր Միջին դպրոց 6-7 դասարան
Մարիա Սահակյան 