Մի աղջիկ կար նրա անունը Անժելիկա էր, նա շատ էր սիրում ձմեռը: Նա երուզում էր շուն ունենալ, և մի անգամ նա Ձմեռ Պապիկից շուն ուզել էր: Նոր Տարվա գիշերը Անժելիկան և նրա հարազատները հավագվել էին նրանց տնանը, մեծորը ծիծաղում էին, և ուրախանում, իսկ երեխաները անհաբեր սպասում էին Ձմեռ Պապիկին: Անցավ մի փոքր ժամանակ, և արդեն ժամը տասներկուսն էր, ինչ-որ մեկը տվեց դռան զանգը, ոչ-ոք չէր հասկանում ով էր դա, Անժելիկայի մայրիկը գնաց դեպի մուտքի դուռը, այնտեղ ոչ-ոք չկար, դռան շեմքին դրած էր մի արկղ, իմիջայլոց շատ ծանր, մայրիկը դա վերցրեց և տարավ տուն, արկղի վրա գրված էր՝ Անժելիկային, նա բացեց այդ արկղը ևչհավատաց իր աչքերին, այնտեղ շուն էր, այդ Նոր Տարվա գիշերը Անժելիկան շատ ուրախ էր, և շատ շնորհակալ էր Ձմեռ Պապից: